- σκυθικῆς
- Σκυθικόςwith a ruddy complexionfem gen sg (attic epic ionic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
σκυθικῆς
Look at other dictionaries:
Σκυθικῆς — Σκυθικός with a ruddy complexion fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ουγγαρία — Κράτος της κεντρικής Ευρώπης. Συνορεύει Β με τη Σλοβακία, ΒΑ με την Ουκρανία, Α με τη Ρουμανία, Ν με τη Σερβία Μαυροβούνιο, την Κροατία και τη Σλοβενία και Δ με την Αυστρία.Τα σύνορα τους O. καθορίστηκαν με τη συνθήκη του Τριανόν (1920), μετά τον … Dictionary of Greek
Proto-Indo-European to Dacian sound changes — NOTE: all html boxes in this article need to be replaced by another format. The Dacian language was a Satem Indo European Language.hort vowelsPIE has the short vowels e, o. The existence of the PIE short vowel a is disputed.The origin of the Late … Wikipedia
Πάρθοι — Αρχαίος ιρανικός λαός, εγκατεστημένος από τους αρχαιότατους χρόνους στην περιοχή της νοτιοδυτικής Ασίας –που από αυτούς ονομάστηκε Παρθία– η οποία συνορεύει με την Υρκανία, τη Μηδία, την Καρμανία, την Αριανή και την περσική έρημο. Πολεμιστές… … Dictionary of Greek
αεροπός — I Μυθολογικό πρόσωπο. Απόγονος του Τημένου, που ανήκε στο γένος των Ηρακλειδών, και αδελφός του Περδίκκα, ιδρυτή της μακεδονικής δυναστείας. Μαζί με τον Περδίκκα κι έναν τρίτο αδελφό, τον Γαυάνη, ο Α. είχε καταφύγει στη Λέβαια της Μακεδονίας από… … Dictionary of Greek
γωρυτός — γωρυτός, ο (Α) 1. φαρέτρα 2. θήκη τόξου. [ΕΤΥΜΟΛ. Αρχαία και σπάνια λ. με την οποία δηλωνόταν πιθ. η κοινή αρχικά θήκη για το τόξο και τα βέλη με αποτέλεσμα αργότερα η λ. γωρυτός να σημαίνει τόσο «φαρέτρα» όσο και «θήκη τόξου». Πρόκειται πιθ. για … Dictionary of Greek
ιπποφάγος — ο (ΑΜ ἱπποφάγος) αυτός που τρώει κρέας ίππου, αυτός που τρέφεται με αλογήσιο κρέας μσν. αρχ. στον πληθ. οἱ ἱπποφάγοι επίθ. τών Ταρτάρων, μιας σκυθικής φυλής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο) * + φάγος < θ. φαγ (πρβλ. ἕ φαγ ον τού ἐσθίω*)] … Dictionary of Greek
κάναβη — και κάνναβη και κάν(ν)αβις η, σπαν. το (AM κάναβις και κάνναβις, εως) 1. βοτ. γένος φυτών τής οικογένειας καν(ν)αβινίδες με ένα μόνο είδος 2. συνεκδ. η κλωστική ύλη που παράγεται από την κάν(ν)αβη. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για δάνεια λ., σκυθικής… … Dictionary of Greek
μονόμματος — η, ο (ΑΜ μονόμματος, ον) μονόφθαλμος, μονομάτης («τάχα δὲ καὶ τοὺς μονομμάτους Κύκλωπας ἐκ τῆς Σκυθικῆς ἱστορίας μετενήνοχε», Στράβ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + ὄμμα, ατος (πρβλ. γλαυκόμμ ατος)] … Dictionary of Greek
πεντάχορδος — η, ο / πεντάχορδος, ον, ΝΜΑ 1. (για μουσικά όργανα) αυτός που έχει πέντε χορδές 2. το ουδ. ως ουσ. το πεντάχορδο αρχαίο ελληνικό μουσικό όργανο σκυθικής προέλευσης με πέντε χορδές το οποίο παιζόταν με πλήκτρο 3. φρ. «πεντάχορδο μουσικό σύστημα» ή … Dictionary of Greek
